วันจันทร์ที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2552

ครูอารมณ์ มีชัย ครูและแม่ของประชาชน โดย นายนิติรัตน์ทรัพย์สมบูรณ์ 18 กุมภาพันธ์ 2552

            ผมได้รู้จักครูอารมณ์ มีชัย พร้อมๆกับยุทธพันธ์ มีชัย ลูกชายของครูอารมณ์ เนื่องจากเป็นเพื่อนในแวดวงกิจกรรมนักศึกษาด้วยกัน ในช่วงปี 2533-2537 ผมสังกัดคณะกรรมการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสภาพแวดล้อม 16 สถาบัน (คอทส.) และสหพันธ์นิสิตนักศึกษาแห่งประเทศไทย (สนนท.) ขณะที่ยุทธพันธุ์ มีชัย สังกัดพรรคสานแสงทอง มหาวิทยาลัยรามคำแหง

            กล่าวได้ว่า การเคลื่อนไหวของกลุ่มพลังทางสังคมในช่วงนั้น อาทิ คณะกรรมการรณรงค์เพื่อประชาธิปไตย (ครป.) สหพันธ์นิสิตนักศึกษาแห่งประเทศไทย, คระกรรมการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสภาพแวดล้อม 16 สถาบัน ก่อนเหตุการณ์เดือนพฤษภาคม 2535 เป็นห้วงของการคัดค้านการรัฐประหารของคณะรักษาความสงบเรียบร้อยแห่งชาติ (รสช.) การคัดค้านการสืบทอดอำนาจของ รสช. การคัดค้านรัฐธรรมนูญฉบับ รสช. การคัดค้านโครงการจัดที่ทำกินให้กับราษฎรผู้ยากไร้ในพื้นที่ป่าสงวนเสื่อม โทรม ภายใต้การดำเนินงานของกองทัพบก ฯลฯ

            จากห้วงสถานการณ์นั้นเอง ที่นำผมให้ได้มารู้จักกับครูอารมณ์ ซึ่งเป็นนักกิจกรรมทางสังคม ผู้จะมีบทบาทสำคัญใน "สมาพันธ์ประชาธิปไตย" ที่ปฏิบัติการขับไล่ สุจินดา คราประยูร นายกรัฐมนตรีที่ไม่ได้มาจากการเลือกตั้งจากเหตุการณ์ 17-20 พฤษภาคม 2535 หรือเหตุการณ์พฤษภาประชาธรรม 2535. ภาพประทับแรกที่ผมมีต่อครูอารมณ์ คือ ครูอารมณ์เป็นสตรีนักสู้และเป็นนักปราศรัยที่มีพลังยิ่ง

            เช่นเดียวกับภาพประทับใจในอีก 15 ปีต่อมา จากการที่ครูอารมณ์ มีชัย ได้เข้าร่วมการต่อสู้ระบอบทักษิณ ร่วมกับพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยและแนวร่วมองค์กรประชาธิปไตย องค์กรพัฒนาเอกชน องค์กรประชาชน ที่ได้จัดตั้งขึ้นในวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2549 ที่อนุสรณ์สถาน 14ตุลา ถนนราชดำเนิน

            จนกระทั่งเข้าสู่การชุมนุมพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย ยกที่ 2 ภายใต้คำขวัญหลัก "เพื่อชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์" ในวันที่ 25 พฤษภาคม 2551 ครูอารมณ์ก็ยังคงเป็นสตรีนักสู้และนักปราศรัยที่ทรงพลังบนเวทีพันธมิตรประชา ชาเพื่อประชาธิปไตย แม้สังขารกายจะกำลังเผชิญความเจ็บป่วยจากโรคมะเร็ง จนผมบนศรีษะบางลง จนเสียงแหบพร่าเล็กแหลม แต่ไม่ได้ทำให้พลังมหาศาลจากชีวิตและจิตวิญญาณของครูเสื่อมถอยลงแม้แต่น้อย ถ้อยคำของครูยังคงสะกดคนให้หยุดตรึงในทุกช่วงของการปราศรัย

            นั่นคือวิถีของครูอารมณ์ มีชัย ซึ่งเป็นวิถีแห่งการต่อสู้ และการไม่ยอมจำนนต่อโรคร้าย แน่นอน ครูย่อมจะไม่ยอมจำนนต่อความอยุติธรรมทางโครงสร้าง ไม่ยอมจำนนต่อความเหลื่อมล้ำต่ำสูงทางชนชั้น และไม่ยอมศิโรราบให้กับเผด็จการ

            นอกจากวิถีของการเป็นครูนักสู้แล้ว ครูอารมณ์จะยังเป็นแม่ที่เป็นแบบอย่างของประชาชน แม่ของเด็กและเยาวชนที่เป็นพลังของปัจจุบันและอนาคตของสังคม ครูอารมณ์ได้จัดตั้งศูนย์ดูแลเด็กยากจน กำพร้า และดูแลเด้กที่ถูกล่วงละเมิดทางเพศ จนครูอารมณ์ได้รับรางวัลแม่ดีเด่นแห่งชาติ สาขาผู้เสียสละและทำคุณประโยชน์เพื่อสังคม พ.ศ.2540

            สิ่งที่ครูได้สั่งสอนและแม่ได้สร้างทำมาทั้งชีวิตอย่างไม่รู้จักเหน็ด เหนื่อย ทำให้พวกเรามีกำลังใจในการทำงาน ทำให้เราเห็นแบบอย่างของการเสียสละ และอดทนต่อการลงแรงเดินทางตามความใฝ่ฝันถึงจินตภาพของการเมืองใหม่และสังคม ใหม่ ที่จะนำมาซึ่งชีวิตความเป็นอยู่และคุรภาพชีวิตที่ดีของประชาชน สมดุลยภาพของสังคมและประเทศชาติ การเมืองที่ยุติธรรมและเป็นประชาธิปไตย

            ในช่วงที่ครูและแม่ใกล้จากเราไป ผมได้เดินทางไปเยี่ยมครูอารมณ์ในทันที เมื่อได้รับรู้อาการผ่านการบอกเล่าของยุทธพันธุ์ แม้ในวันนั้น ครูอารมณ์จะไม่สามารถเอื้อนเอ่ยสิ่งใดๆ กับพวกเราแล้วก็ตาม แต่ใบหน้าที่เปี่ยมสุขของครู จะถือเป็นภาพประทับสุดท้ายที่ผมไม่ลืมเลือน

            คืนวันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2552 ณ เวลา 23.38 น. แม้ชีวิตของครูจะจากพวกเราไปแล้วก็ตาม แต่จิตวิญญาณการต่อสู้ของครูจะยังคงอยู่กับพวกเราเป็นนิรันดร์ ขอคารวะและเชิดชูจิตใจการต่อสู้ของครู มา ณ ที่นี้

            หลับเถิด ครูอารมณ์ ครูและแม่ของประชาชน


ชัยชนะจักต้องเป็นของประชาชน
นิติรัตน์ ทรัพย์สมบูรณ์
กุมภาพันธ์ 2552


ที่มา "อารมณ์ มีชัย ตราไว้ในใจชน"
หนังสือที่ระลึก งานพระราชทานเพลิงศพ อาจารย์อารมณ์ มีชัย
22 กุมภาพันธ์ 2552

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ ศิลปินประชาชน

เรื่องที่น่าสนใจของกลุ่มศิลปะ ดนตรี กวีประชาชน

ความเห็นต่อ กลุ่มศิลปะ ดนตรี กวีประชาชน