อุดมการณ์ มั่นคง หนักแน่นยิ่งกว่าขุนเขา และจิตใจแข็งแกร่งยิ่งกว่าเพชร
ดิฉันรู้จักพี่อารมณ์ มานานแล้ว จนจำไม่ได้ว่าเมื่อไหร่ พบกันเวทีไหนก็ประทับใจทุกครั้ง จนต่อมามารู้จักลูกๆของพี่อารมณ์ และรู้จักคู่ชีวิตของพี่เขา คือ อาจารย์เจริญ (เรียกตามคนนครศรีธรรมราช) ทั้งสองคนเป็นแบบอย่างของนักสู้จริงๆ วันนี้ อาจารย์เจริญเสียชีวิตไปก่อนหน้านี้ด้วยโรคประจำตัว หลังจากอาจารย์เจริญเสียชีวิต ลูกๆพยายามให้พี่อารมณฺพักผ่อน เพื่อดูแลสุขภาพ เพราะเบาหวานขึ้นตาจนมองเห็นไม่ชัด แต่พี่อารมณ์ไม่เคยหยุด การชุมนุมขับไล่ทักษิณและระบอบทักษิณเมื่อปี ๒๕๔๙ พี่อารมณ์เป็นคนหนึ่งที่เป็นแกนนำจัดการชุมนุมทุกคืนที่นครศรีธรรมราช ดิฉันมีโอกาสได้ไปนครศรีธรรมราชหลายครั้ง เห็นความเอาจริงเอาจังของพี่อารมณ์และคณะอย่างสม่ำเสมอ
เมื่อบุคลากรสาธารณสุขทั้งลูกจ้างชั่วคราว ลูกจ้างประจำมีปัญหาจะถูกให้ออกจากงาน ให้ค่าตอบแทนต่ำ พี่อารมณ์ ก็เป็นโต้โผแนะนำ ร่วมเคลื่อนไหว พาประสานงานกับภาครัฐ จนกล่าวได้ว่าบุคลากรสาธารณสุขซึ่งมีปัญหาทุกภาค รู้จักพี่อารมณ์กันทั้งนั้น
พูดถึงวิชาชีพ พี่อารมณ์มีความเชี่ยวชาญภาษาอังกฤษ สอนภาษาอังกฤษที่นครศรีธรรมราช ลูกศิษย์ลูกหามากมาย ชีวิตครอบครัวไม่มีความยากลำบาก เพราะมีเงินบำนาญ พี่อารมณ์เปิดบ้านตนเองเป็นบ้านพักฉุกเฉินของเด็กที่ถูกละเมิดทางเพศ หรือถูกทำร้าย รุ่นแล้ว รุ่นเล่า ที่พี่อารมณ์และอาจารย์เจริญดูแลบ่มเพาะอย่างใกล้ชืด ประดุจหลานตนจริงๆ
คงไม่เกินเลยที่ดิฉันจะกล่าวว่า อาจารย์เจริญและพี่อารมณ์ เป็นบุคคลที่กล่าวได้ว่าชีวิตนี้มีแต่ให้ ทั้งสองท่านจิตใจที่กว้างขวางเป็นที่ประจักษ์ของนกัเคลื่อนไหวต่อสู้เพื่อ ประชาธิปไตยแทบทุกคนในภาคใต้ ซึ่งทุกคนทราบดีว่าจิตใจกว้างขวางยิ่งกว่ามหาสมุทร ตนเองยินดีอด เพื่อให้น้องๆลูกๆหลานๆไ ด้กินอิ่ม นอนอุ่น เวลามาชุมนุม ก็จะเตรียมน้ำผึ้งใส่มะนาว เตรียมแกงเหลือง แกงส้ม ขนมจีน ฯลฯ มาฝากน้องๆด้วย (นิสัยดั้งเดิมที่ดูแลน้อง ลูกๆหลานๆ)
เส้นทางที่เราพบกัน จะเป็นเรื่องของการทำงานเพื่อสังคม เพื่อคนอื่นทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของเด็ก เยาวชนที่ถูกละเมิด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องต่อต้านการคอรัปชั่น ทำอะไรได้เป็นทำ ดิฉันประทับใจในความเป็นคนจริงที่จะทำงานเพื่อประชาชนทั้งของพี่อารมณ์ อาจารย์เจริญ และลูกๆ ดิฉัน ยึดถือพี่อารมณ์ มีชัย เป็นครูการเมือง เป็นแบบอย่างทั้งการดำเนินชีวิตที่เรียบง่าย ความไม่ท้อถอยยามยากลำบาก การยืนหยัดในสิ่งที่คิดและหวัง แม้จะมีสิ่งล่อใจต่างๆนาๆก็ไม่เคยหวั่นไหว แม้กระทั่งในยามที่มัจจุราชจะมาคร่าชีวิต เมื่อต้องลุกขึ้นสู้ เธอก็ทำได้อย่างทรหดอดทนยิ่งนัก เมื่อการชุมนุมเริ่มขึ้น แดดจะออก ฝนจะตก พี่อารมณ์จะพยายามไปอยู่เคียงข้างชาวพันธมิตรเสมอ และขึ้นเวทีปราศรัยไม่ว่ายามหัวค่ำหรือดึกดื่น หลังจากพันธมิตรฯ ปักหลักที่ทำเนียบ พี่อารมณ์มาหลังเวทีและเดินดูรอบๆเสมอ ระยะหลังฝนตกหนัก น้ำท่วมหลังเวทีปราศรัยทุกครั้ง อากาศชื้น ก่อให้เกิดการติดเชื้อง่ายขึ้น พี่อารมณ์ก็จะมาที่ทำเนียบช่วงอากาศโปร่งๆ แต่จะมาทุกครั้งที่เกิดวิกฤติ มาอยู่เงียบๆหลังเวที จนโดนบังคับให้กลับบ้านจึงยอมกลับ เมื่อมาทำเนียบได้น้อยลง เธอเลือกที่จะเดินทางไปต่างจังหวัด ปราศรัยในต่างจังหวัดแทน
ด้วยความทรหดอดทนของพี่อารมณ์ กว่าจะทราบว่าเป็นมะเร็งเต้านมก็ต่อเมื่อระยะสุดท้ายแล้ว แต่กำลังใจพี่แข็งแกร่งมาก พี่อารมณ์ย้ายมาอยู่กรุงเทพ พักกับเมย์ ลูกชายคนเล็กซึ่งทำงานเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงคนหนึ่งของครูยุ่น ลูกๆอยากให้พัก แต่ไม่สามารถทำให้พี่อารมณ์พักได้ ยังเคลื่อนไหวทำงานตลอดเวลา จนกระทั่งปลายปี ๒๕๕๐ อาการพี่อารมณ์ทรุดหนักมาก เมื่อพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยเคลื่อนไหวในปี ๒๕๕๑ ดิฉันคิดว่า พี่อารมณ์คงพักอยู่ที่บ้าน กลับพบพี่อารมณ์นั่งอยู่หลังเวทีอย่างยืนหยัด ด้วยแววตาเด็ดเดี่ยวมุ่งมั่นมาก ตั้งแต่วันที่ ๒๕ พฤษภาคม แม้ฝนจะตก พี่อารมณ์ก็ไม่หวั่น และอยู่จนเกือบสว่าง ตอนดึกมากแล้ว ดิฉันเรียนพี่ไปว่า ไปพักเถอะ ลูกๆคือ นัท โจ้ เมย์ ว่าอย่างไร พี่เขาบอกว่า "พี่บอกลูกว่า พี่รักชีวิต พี่รักลูก รักหลานมากๆ แต่พี่รักประชาชนมากที่สุด" วันที่ ๒๖ ลูกๆขอข้อตกลงให้มาวันเว้นวัน ปรากฏว่า พี่อารมณ์หนีขึ้นแท็กซี่ไปชุมนุมเอง ข้อตกลงจึงถูกยกเลิกโดยปริยาย วันไหนไปรับคีโมจำเป็นที่สุดจึงงด แต่วันรุ่งขึ้นก็มาชุมนุมเหมือนเดิม วันที่ ๓๑ เมื่อคุณสมัครประกาศสลายการชุมนุม พี่อารมณ์มาชุมนุมตั้งแต่เช้ามืด ขึนเวทีปราศรัยในเวลาเกือบตี ๓ ใช้เวทีปลุกใจ ให้กำลังใจผู้มาชุมนุมนานเกือบ ๒๐ นาที ทั้งๆที่เช้านั้นต้องไปรับคีโม
พี่อารมณ์ คงเป็นคนเดียวในโลกที่เป็นมะเร็งระยะสุดท้าย อาการหนักมาก แต่มาร่วมชุมนุมและปราศรัยบนเวทีแทบทุกวัน แม้กระทั่งวันที่ให้คีโมหลายครั้งที่ไม่ได้ขึ้นปราศรัย พี่อารมณ์ก็เดินทางมาร่วมชุมนุมแทบทุกวัน ยิ่งวันใด มีสถานการณ์ฉุกเฉิน จะเห็นพี่อารมณ์ทันที พันธมิตรบางคนนั่งอยู่บ้าน เมื่อได้ฟังพี่อารมณ์ปราศรัย นั่งอยู่ไม่ติดบ้าน เพราะการปราศรัยของพี่อารมณ์ได้ปลุกเร้าสำนึกรับผิดชอบชั่วดีของพวกเรานั่น เอง (รวมทั้งดิฉันด้วย) ตราบจนย้ายเวทีมาที่ทำเนียบ ฯ กากาศแปรเปลี่ยน ฝนตกมากขึ้น ส่งผลให้ปอดติดเชื้อง่าย พี่อารมณ็จึงยอมพักอยู่บ้าน
หลังการชุมนุมยุติลง ดิฉันทราบว่า อาการทรุดลงมาก แม้มีหัวใจที่เข้มแข็งดังเหล็กเพชรปานใดก็ต้องพ่ายแพ้แก่โรคร้าย แต่พี่อารมณ์ก็ยังมีจิตใจหนักแน่นเหมือนเดิม ชาวพันธมิตรที่ติดตามข่าวจาก เอเอสทีวี คงจำภาพที่เกิดขึ้นเมื่อต้นเดือนมกราคม เมื่อเกิดความไม่เข้าใจกันที่จังหวัดชลบุรี พี่อารมณ์ได้ออกมาเตือนชาวพันธมิตร ให้รักกันมากๆ ไม่เข้าใจกันแค่ไหน ก็ต้องอภัยให้กัน พี่อารมณ์บอกว่า เราเป็นพี่ เราเป็นน้อง
พี่อารมณ์สู้มาอย่างหนักแล้ว พักผ่อนเถิดพี่ ... ภารกิจข้างหลัง น้องๆและหลานยินดีสืบทอดตลอดไป
มาลีรัตนฺ แก้วก่า / ธัญญา ชุนชฎาธาร
และแสงธรรม ชุนชฎาธาร
และแสงธรรม ชุนชฎาธาร
ที่มา "อารมณ์ มีชัย ตราไว้ในใจชน"
หนังสือที่ระลึก งานพระราชทานเพลิงศพ อาจารย์อารมณ์ มีชัย
22 กุมภาพันธ์ 2552
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น