หลายคนอาจจะเคยได้ยิน เคยอ่าน หรือแม้แต่อาจจะเขียนไว้ประโยคทองนี้ไว้ในไดอารี่ของตัวเอง เป็นคำพูดอมตะของ เช กูวาร่า นายแพทย์นักปฏิวัติ ผู้เรืองนามแห่งลาตินอเมริกา ซึ่งเป็นเสมือนสัญลักษณ์ และแบบอย่างของคนหนุ่มสาวนักอุดมคติทั่วโลก
แต่เมื่อโลกเปลี่ยนไป หลายสิ่งหลายอย่างก็เปลี่ยนแปลง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า "คน" ดูจะเปลี่ยนผัน ปรับตัว หรือแม้กระทั่ง เปลี่ยนสีได้รวดเร็วรุนแรงกว่าสิ่งมีชีวิตใดๆในโลก
คนหนุ่มสาวจำนวนไม่น้อยที่เคยมีอุดมคติ รักความยุติธรรมแรงกล้า ชนิดที่ท่องประโยคทอง วลีเด็ด ของนักปฏิวัติทั่วโลกได้คล่องราวกับบทสวดมนต์หน้าเสาธง เมื่อถึงคราวที่คนเหล่านี้ก้าวเข้าสู่เวทีแห่งอำนาจ มวลชนอันไพศาล ต่างเฝ้ารอด้วยใจระทึก และความหวังที่ล้นเปี่ยม ว่าฟ้าสีทองผ่องอำไพ คงจะมาถึงในอีกไม่กี่อึดใจ
แต่การกลับเป็นเช่นนั้นไม่ "ฟ้า" นอกจากจะ "ไม่สีทองผ่องอำไพ" แล้ว บางครั้งยังดูขมุกขมัว มืดมนกว่ายุคสมัยที่พวกเขาก่นด่าด้วยซ้ำไป หนุ่มสาวนักอุดมคติเหล่านั้น เมื่อขึ้นมาสู่เวทีอำนาจ ไม่เพียงแต่จะปล่อยให้ เช กูวาร่า โดดเดี่ยวอยู่ที่ท้ายรถบรรทุกเท่านั้น (ให้คนรุ่นหลังสงสัยว่า ชายหนวดเครารุงรังนั้นเป็นใคร)
สิ่งสำคัญคือสาระและจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ เพื่อคนทุกข์คนยาก เพื่อความยุติธรรม ของนักอุดมคติตามแบบ เช กุวารานั้นก็พลอยหดหายไปสิ้น
พวกเขาพากันยกย่องคนที่สามารถอวยยศ อวยเกียรติ บันดาลเงินทอง อำนาจวาสนาให้ได้แก่พวกเขา ไม่ว่าคนนั้นจะถูกสังคมตั้งข้อสงสัย หรือประนามว่าโกงชาติบ้านเมืองขนาดไหนก็ตาม และพร้อมที่จะใช้วาทกรรม ตลอดจนสายสัมพันธ์ ความไว้เนื้อเชื่อใจที่มวลชน มิตรสหาย ที่รักความเป็นธรรม มีให้แก่พวกเขา เป็นต้น ทุนในการก้าวไปสู่อำนาจ และผลประโยชน์ของตนเอง
ไม่เพียงแต่จะทิ้ง เช กูวาร่า พงกเขาละทิ้งอุดมคติ ละทิ้งประชาชน !!!
"ถ้าคุณตัวสั่นทุกครั้งที่เห็นความ อยุติธรรม
เราก็เป็นเพื่อนกันได้ สิ่งนั่นสำคัญกว่าความเป็นญาติเสียอีก
ในสมุดบันทึกของ แม่อารมณ์ มีชัย จะมีประโยคทองอมตะนี้ของเช กูวาร่า หรือไม่ ผมไม่ทราบ ...
แต่เท่าที่ทราบและกล้ายืนยันได้อย่างเต็มปากเต็มคำหนักแน่น ในฐานะ ที่เคารพนับถือ ใกล้ชิดแม่อารมณ์มากว่า 20 ปี
แม่ ไม่เคยพูดคำเท่ห์ๆพวกนี้ให้ได้ยินบ่อยนัก
แต่แม่ทำให้เห็น ทำจริงๆ ทำทั้งชีวิต
วัตรปฏิบัติ และวิถีชีวิตของแม่อารมณ์ เป็นเหมือนประโยคทองของ เช กูวาร่า จนนาทีสุดท้ายของชีวิต
" ถ้าคุณตัวสั่นทุกครั้งที่เห็นความอยุติธรรม เราก็เป็นเพื่อนกันได้ สิ่งนี้สำคัญกว่าความเป็นญาติเสียอีก"
หลับให้สบายครับแม่
ด้วยจิตคารวะ
ปรเมษฐ์ ภู่โต (ก๊อง)
ปรเมษฐ์ ภู่โต (ก๊อง)
หนังสือที่ระลึก งานพระราชทานเพลิงศพ อาจารย์อารมณ์ มีชัย
22 กุมภาพันธ์ 2552
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น