ความเอยความตายของยายเฒ่า
กระโดดเข้าขี่คอหัวร่อร่า
ถามทวงชีวิตจิตวิญญาณ์
เอาของกูคืนมาในครานี้
กูเคยให้ชีวิตสถิตโลก
ให้เสพโศกเสพสุขทุกวิถี
กูเคยให้เวลาทุกนาที
ตั้งหลายเดือนหลายปีหลายทีแล้ว
ให้ชีวิตมาเพื่อเกื้อชีวิต
ให้ดวงจิตแจ่มใสดุจใจแก้ว
ให้สำนึกสูงค่ากว่าหมาแมว
ให้ดวงดาววาวแววแก่ชีวา
เมื่อถึงคราวทวงคืนอย่าขืนขัด
เรามีนัดกันตรงนี้นี่แหละหนา
ณ ที่ทางกว้างศอกและยาววา
คือที่นอนมรณา ณ ครานี้
เป็นที่ซึ่งสอนสั่งผู้ยังอยู่
ให้เร่งรู้เร่งหมั่นขมันขมี
ให้เร่งเครื่องเร่งคุณหนุนชีวี
ให้เร่งสร้างความดีอย่ารีรอ
ตัวอย่างครูผู้สอนซึ่งนอนนั่ง
หมดทุกสิ่งที่จะสร้างทกุอย่างหนอ
ทั้งความชั่วความดีเท่านั้นพอ
จะสร้างก่อต่อไปอย่างไรกัน
หมดโอกาสทำบุญแม่คุณเอ๋ย
หมดโอกาสเอื้อนเอ่ยเฉลยฝัน
หมดโอกาสหมดเวลาสารพัน
ต้องปิดฉากจากกันนิรันดร
ท่านจันทร์
(สมณะจันทเสฏโฐ)
ที่มา "อารมณ์ มีชัย ตราไว้ในใจชน"
หนังสือที่ระลึก งานพระราชทานเพลิงศพ อาจารย์อารมณ์ มีชัย
22 กุมภาพันธ์ 2552
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น