มีบทเพลงหนึ่ง ที่ถูกหยิบมาเปิดกันมากตั้งแต่่ช่วงนั้นจนถึงช่วงนี้ เป็นบทเพลงของ น้าหงา สุรชัย จันทิมาธร ซึ่งบทเพลงนี้ น้าหงา เขียนไว้นานแล้ว และนำมาขับร้องในคอนเสิร์ตคาราวาน โลกร้อนคนละลาย เมื่อปลายปี 2551 เป็นเพลงที่น้าหงา เขียนแล้วหลายคนประทับใจอย่างมาก
เพลง.....ภูมิซรอล
บ้านใครๆ ก็รัก บ้านเราๆ ก็รัก
บ้านเราๆ ไม่รักแล้วเราจะรัก...อะไร
แม่น้ำเราก็รัก แม่นางเราก็รัก
แม่เราๆ ยิ่งรักๆ ชุมชนเราอันเก่าแก่
จากอารยธรรมแต่โบร่ำโบราณ
ปราสาทเขาพระวิหาร
จะเป็นของใครก็แล้วแต่
ภูมิซรอลๆ บ้านเกิดเมืองนอน
บ้านพ่อเมืองแม่
ทิวสนต้นชราป่าชะแร
ได้ยินได้แลกันมาแต่น้อย
เห็นพระวิหารบ้านเราสุดเหงาหงอย
เพราะธงวอยๆ นั้นไม่ใช่ไตรรงค์
น้ำตาข้าไหลรินแผ่นดินที่คุ้นเคย
พอหมอกควันมันระเหย
ก็เสียไปไร้ร่องรอย
เอาลวดหนามมากั้นกลาง
บาดหมางเขมร-ไทย
หรือบ้านเมืองจะลุกเป็นไฟ
รึจะฆ่ากันจนเลือดย้อย
ไตร่ตรองกันให้ดีเถิดพี่น้องไทย
เพราะบางคนใช่ไหม
ทำให้บ้านเมืองเราต่ำต้อยใช่ไหม ใช่ไหม ?
มันเจ็บปวดเหลือเกิน มันเจ็บจุกในหัวใจ
คนดีดีต้องร้องไห้
กลางสายฝนหยดย้อย
ภูมิซรอล ภูมิซรอลภูมิซรอล
ภูมิซรอล ภูมิซรอล ภูมิซรอล
ภูมิซรอล ภูมิซรอล
คืออนุสรณ์ของความเศร้าสร้อย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น