วันเสาร์ที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2553

ฟังเพลงคืนชีวิตให้แผ่นดิน คำเตือนจากคนรุ่นเก่าด้วยความคารวะต่อสรรพสิ่งใต้ฝ่าเท้า ที่ควรไม่ถูกมองข้าม




        "ดิน ดิน ดิน ดิน ดิน โถดินละต้องสิ้นชีวิต พวกเรานั้นเคยทำผิด
พวกเรานั้นเคยทำผิด ราดสารพิษลงสู่พื้นดิน
"


            บทเพลงที่ย้ำเตือนคนเราแบบนี้ หลายคนอาจเกิดความสงสัยขึ้นมาว่า ดินมีชีวิตด้วยหรือ สิ่งที่พวกเราย่ำเหยียบ, ใช้เป็นที่สร้างบ้าน สร้างถนน ปลูกพืชผัก สิ่งนี้มีชีวิตด้วยหรือ แต่เรื่องของดินนั้น มีคนพูดถึง และให้ความสำคัญมากขึ้น เนื่องจากการใช้ประโยชน์จากดิน โดยเฉพาะ การเพาะปลูก ที่มีการใส่ปุ๋ย การใช้สารพิษกำจัดศัตรูพืชอย่างมากมาย จนดินเสื่อมสภาพไปจากเดิม ผลผลิตทางการเกษตรต่างไปจากเมื่อก่อน พืชผักที่เคยงาม แต่วันนี้ ไม่เป็นแบบนั้นแล้ว




            เพลงคืนชีวิตให้แผ่นดิน อยู่ในอัลบั้ม พระภูมิพล (เทิดพระเกียรติ) โดย สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ และ วัลลภ พลเสน  เป็นบทเพลงที่มักจะถูกนำมาขับร้องบนเวทีให้ฟังกันบ่อยๆ มากกว่าบทเพลงอื่นในอัลบั้มชุดนี้ เพราะกลุ่มผู้ชม เป็นกลุ่มที่มีอาชีพเกษตรกรเป็นส่วนมาก จึงได้ย้ำเตือนในเรื่อง "ดิน"  มีความสำคัญเพียงใด แม้แต่องค์ในหลวงได้ ทรงศึกษาเรื่องดิน น้ำ เพื่อแก้ไขปัญหาด้านการเกษตรที่เกิดขึ้นมาเป็นระยะเวลานานเช่นกัน

suwet musician





            คนรุ่นเก่า ให้ความเคารพต่อสรรพสิ่ง เหมือนมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์อยู่ จึงเรียกชื่อของดิน ว่า พระแม่ธรณี   แม่ธรณี คือมารดาของเกษตรกร ผู้เป็นดั่งผู้ผลิตอาหารเลี้ยงดูชาวโลก เมื่อเวลาขึ้นเวที จึงมักร้องเพลงนี้บ่อยๆ และทำนองเพลงนี้ เป็นจังหวะ สนุกๆ ฟังง่าย เนื้อหาเข้าใจง่ายแบบลูกทุ่งเพื่อชีวิต สอดแทรกเนื้อหาสาระเตือนสติคนไทยได้อย่างลงตัวทีเดียว

            คำว่า คืนชีวิตให้แผ่นดิน หลายคน เคยเห็นถูกสรีนบนเสื้อยืด หรือเห็นเป็นคำขวัญรณรงค์ของหน่วยงานบางองค์กร เช่น มูลนิธิกสิกรรมธรรมชาติ บทเพลงนี้ คือ การหยิบเนื้อหาใจความสำคัญมาร้อยเรียงเป็นเพลงๆนี้



เพลงคืนชีวิตให้แผ่นดิน
สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ และ วัลลภ พลเสน


        ดิน ดิน ดิน ดิน ดิน โถดินละต้องสิ้นชีวิต พวกเรานั้นเคยทำผิด
พวกเรานั้นเคยทำผิด ราดสารพิษลงสู่พื้นดิน

        เมื่อก่อนทำไร่ไถนา ใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่น ไม่ต้องใช้สารเคมี
ถึงปีละก็มีข้าวกิน ปลูกผักเลี้ยงหมูเลี้ยงไก่ ปลูกผักเลี้ยงหมูเลี้ยงไก่ มูลสัตว์มากมายเอาไปใส่รดดิน

         ดิน ดิน ดิน ดิน ดิน โถดินละต้องสิ้นชีวิต พวกเรานั้นเคยทำผิด
พวกเรานั้นเคยทำผิด ราดสารพิษลงสู่พื้นดิน

            ตั้งแต่ปู่ย่าตายาย เคารพในพื้นที่ทำกิน เชื่อว่าดินนั้นมีชีวิต ร่วมน้อมจิตตั้งชื่อให้ดิน
เรียกว่าแม่พระธรณี เรียกว่าแม่พระธรณี ทุกคนรู้ดีว่านามนี้คือดิน

         ดิน ดิน ดิน ดิน ดิน โถดินละต้องสิ้นชีวิต พวกเรานั้นเคยทำผิด
พวกเรานั้นเคยทำผิด ราดสารพิษลงสู่พื้นดิน

            แม่พระธรณีต้องตาย ผืนดินที่ให้เราทำกิน สร้างอาหารให้อย่างพอเพียง
เลี้ยงคนทั่วทั้งแผ่นดิน ใจร้ายฆ่าได้ลงคอ ใจร้ายฆ่าได้ลงคอ มนุษย์นี้หนอใจดำเหมือนนิล

         ดิน ดิน ดิน ดิน ดิน โถดินละต้องสิ้นชีวิต พวกเรานั้นเคยทำผิด
พวกเรานั้นเคยทำผิด ราดสารพิษลงสู่พื้นดิน

            โถดินถูกฝานถูกเปลือย จุลินทรีย์ก็ไม่มีช่วยดิน อาหารธรรมชาติหมดไป
พื้นดินก็ไม่เป็นพื้นดิน ฟันจอบละก็ฟันไม่ไหว ฟันจอบละก็ฟันไม่ไหว ฟันจอบทีไรไม่รู้ว่าหินหรือดิน

         ดิน ดิน ดิน ดิน ดิน โถดินละต้องสิ้นชีวิต พวกเราสารภาพผิด
พวกเราสารภาพผิด กลับมาช่วยกันคิด คืนชีวิตให้แผ่นดิน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ ศิลปินประชาชน

เรื่องที่น่าสนใจของกลุ่มศิลปะ ดนตรี กวีประชาชน

ความเห็นต่อ กลุ่มศิลปะ ดนตรี กวีประชาชน