บทกวีที่ "ณุ บูรพา" เขียนให้น้าหว่อง มงคล อุทกนี้ สำนวนและความหมายที่ถ่ายทอดจากใจนั้น เยี่ยมจริงๆ
คือเพลงไพร เสียงพิณ ที่ยินเสียง
คือสำเนียง เสนาะหวาน กังวาลหู
คือ เสียงพิณ ที่บรรเลง จากยอดภู
คือเสียงพิณ ของนักสู้ จากแนวไพร
คือใจพิณ ที่ใจเขา บรรเลงรัก
คือใจพิณ ที่ทอถัก คำว่า "ให้"
คือใจพิณ ที่งดงาม งามน้ำใจ
คือ ใจพิณ คือใจไท ผู้ทรนง
คือ สำเนียง คือความหมาย การต่อสู้
จากยอดภู สู่ป่าเมือง ไม่ไหลหลง
จิตใจงาม คงมั่น สู่มั่นคง
จักดำรง บรรเลงพิณ อุดมการณ์
คือ มงคล อุทก คือ น้าหว่อง
เสียงพิณก้อง บรรเลงท่อ อย่างแว่วหวาน
คือคนจริง คนกล้า คือตำนาน
คือหนึ่งคน คาราวาน ตำนานพิณ
ณุ บูรพา
มอบให้เป็นกำลังใจ น้าหว่อง
.เส้นสายลายมือต้นฉบับจาก "ณุ บูรพา"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น