วันพุธที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2553

ช่างหัวมัน...บทเพลงแห่งปรัชญา...เลิกฝากความหวังกับคนอื่น คิดพึ่งตัวเอง สำคัญที่สุด จากไก่ แมลงสาบ+สุเวศน์ ภู่ระหงษ์

            เมื่อหลักปรัชญาคำสอน ถูกเรียบเรียงเป็นบทเพลง แล้วนำไปเปิดให้หลายคนได้ฟังกัน ผู้ฟังได้ข้อคิดสะกิดใจกันไปหลายแง่มุม ในร้านขายกาแฟเล็กๆยามเช้าที่กาฬสินธุ์  ลูกชายเจ้าของร้านเปิดเพลงจากคอมพิวเตอร์สร้างบรรยากาศภายในร้าน  เพลง mp3 ที่ถูกเปิดตามคิว มีหลายบทเพลงจากอัลบั้มเกษตรโยธินของไก่ แมลงสาบ และสุเวศน์ ภู่ระหงษ์ อยู่ด้วย ช่วงหนึ่งมีลูกค้าเข้ามาสั่งกาแฟ เป็นช่วงที่เพลง "ช่างหัวมัน" ดังขึ้น พอได้ยินเนื้อเพลงช่วงหนึ่ง วงสนทนาของลูกค้าก็พูดเรื่องการเมืองทันที เรื่องที่ควรทำกลับไม่ทำ คำแนะนำที่มีประโยชน์ต่อรัฐบาล เห็นนักการเมืองที่คุ้นหน้าคุ้นตาเอ่ยปากรับคำในทีวี แต่ก็ไม่เห็นทำสักอย่าง บอกอย่างกลับทำอีกอย่าง จนหมดหวังกับนักการเมืองที่เห็นหน้าในทีวีซะแล้ว ทั้งบ่น ก่นด่า วิจารณ์จนเหลือทน ยิ่งคิดยิ่งเครียด




            พอได้ยินเพลง "ช่างหัวมัน" ..เออ คงต้องช่างหัวพวกมัน  คงไปฝากความหวังไม่ได้อีกแล้ว  เกิดเรื่องเดือดร้อน นักการเมืองก็เข้ามาช่วยเหลือตามกระแส เวลาผ่านไป ทุกคนต้องช่วยเหลือและพึ่งพาตัวเองให้มากขึ้น




            แค่เพลงที่ถูกเปิดในร้าน ก็เป็นหัวข้อสนทนาและให้คนฟังคิดได้ นี่คือคุณค่าของบทเพลงที่มีหลักปรัชญาคำสอน มีหลายเพลงที่เปิดในร้านแล้วมีลูกค้าขอให้เปิดใหม่อีกรอบ  เพราะสะดุดใจกับเนื้อหาที่เป็นข้อคิดในบทเพลง ซึ่งลูกชายเจ้าของร้านกาแฟบอกว่า บทเพลงปรัชญาในหลวงของไก่ แมลงสาบและสุเวศน์ ภู่ระหงษ์ที่เปิดบ่อยๆ ก็ทำให้เขาได้ข้อคิดเตือนสติดีๆ ลูกค้าหลายคนก็ชอบ มีคนมาถามว่า เพลงชุดนี้ชื่ออะไรจะไปหาซื้อตามร้านค้า แต่เมื่อรู้ว่าไม่มีขายทั่วไป หาฟังได้จากอินเทอร์เนต เมื่อแวะมากินกาแฟที่ร้านอีกก็ต้องขอให้เปิดเพลงให้ฟังจนมีลูกค้าขาประจำมากินกาแฟ และมาฟังเพลงปรัชญาในหลวงกันแล้ว


            นี่คือ หนึ่งในบทเพลงดีๆที่สร้างบรรยากาศ ให้สาระข้อคิด ในร้านกาแฟเล็กๆในเวลานี้

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ ศิลปินประชาชน

เรื่องที่น่าสนใจของกลุ่มศิลปะ ดนตรี กวีประชาชน

ความเห็นต่อ กลุ่มศิลปะ ดนตรี กวีประชาชน