มีคนที่เริ่มเขียนเพลง เริ่มต้นค้นหาบทเพลงที่เป็นต้นแบบ ที่จะเขียนเพลง เพื่อหาแนวทางการเขียนเพลงที่ตรงกับตัวเองมากที่สุด และมีมิตรสหายคนหนึงที่ขอนแก่น ก้ได้ค้นพบบทเพลงต้นแบบที่จะใช้เป็นแนวทางในการเขียนเพลงของเขา จากเวบของ กลุ่มศิลปะ ดนตรี กวีประชาชน นี่เอง โดยเขาสนใจที่จะแต่งเพลงในแนวลูกทุ่ง
เพลงลูกทุ่งมีให้ฟังมากมาย แต่เพลงลูกทุ่งที่มิตรสหายจากขอนแก่นจะยึดเป็นต้นแบบ คือ เพลง "คนสุดท้าย" จากอัลบั้ม เอกลักษณ์ลูกทุ่งชุมชน ของสมาพันธ์วิทยุชุมชนภาคตะวันออก ซึ่งเพลงนี้ขับร้องโดย พนมพร เพชรรำไพ เขียนคำร้อง-ทำนองโดย สุเวศน์ ภู่ระหงษ์
"แม้พี่เองเป็นแค่คนทางผ่าน รู้ตัวดีนั้นสักวันคงช้ำอุรา
แต่ก็เต็มใจเพราะเราใฝ่เกินวาสนา หมายปองจะเด็ดดอกฟ้า น้ำตาจึงต้องไหลริน"
เหตุผลที่ชอบเพลงนี้ เพราะการเขียนเนื้อหาของเพลงตั้งแต่ต้นเพลงมาจนถึงท่อนนี้ ใช้คำที่มีความหมายดีๆ ไพเราะโดนใจ เพลงเขียนในลักษณะเป็นกวี ซึ่งเป็นความชำนาญของ อ.สุเวศน์ ภู่ระหงษ์เลยทีเดียว
ถ้าเพลงนี้ถูกเผยแพร่ทางโทรทัศน์ หรือทางสื่อของบริษัทเพลง น่าจะเป็นเพลงฮิตได้ไม่ยาก แต่เพลงนี้ อัลบั้มชุดนี้จัดทำในแนวทางของตัวเอง ถ่ายทอดวิถีชีวิตแบบชนบท จิตวิญญาณและความเป็นไท โดยไม่อิงกับวัฒนธรรมต่างชาติอย่างบทเพลงในปัจจุบันนิยมกัน
"คนสุดท้ายย่อมมีความหมายสำคัญ ห้องใจพี่นั้นมอบให้จอมขวัญจนสิ้น
พร้อมอกหักรอวันที่น้ำตาริน วันนั้นพี่คงต้องสิ้น สิ้นใจเพราะไร้เงาเธอ"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น